Marimby | Myćka I Kordylasińska-Pękala

Marimba jako instrument koncertowy dopiero od kilkudziesięciu lat buduje swoją pozycję w salach koncertowych w Europie i na świecie. Źródłem dźwięku w tym instrumencie perkusyjnym są drewniane sztabki, najczęściej produkowane z drewna różanego. Dźwięk można wydobywać, uderzając pałkami lub stosując wiele nowatorskich technik gry. Następnie wzmacniany jest on przez imponujące rezonatory. Choć na koncertach ustawiamy marimbę w ostatnim rzędzie instrumentów na scenie, w Filharmonii w Szczecinie pojawi się ona na pierwszym planie.

Katarzyna Myćka to wirtuozka marimby doceniana za niezwykłą muzykalność i zdumiewającą technikę wpływającą na płynność gry i bogactwo brzmienia. Artystka jest jednym z pionierów marimby koncertowej, wciąż młodego i względnie rzadko prezentowanego instrumentu solowego. Artystka koncertowała zarówno z orkiestrami w Polsce, jak i wieloma zespołami na świecie (m.in. Beijing Symphony Orchestra, Camerata Israeli, Wiener Kammerorchester czy Stuttgart Philharmonic Orchestra).

Na repertuar solistki składają się utwory o zróżnicowanej obsadzie: od recitali solowych, duetów czy koncertów kameralnych z kwartetem lub organami po występy z wielkimi chórami i orkiestrami symfonicznymi. Katarzyna Myćka regularnie wykonuje transkrypcje dzieł Johanna Sebastiana Bacha czy Sergiusza Prokofiewa, ale również oryginalne kompozycje młodych kompozytorów (Emmanuel Séjourné czy Anna Ignatowicz).

Obecnie w dorobku artystki znajduje się siedem płyt CD, które w przekrojowy sposób ukazują różnorodność jej repertuaru.

Na scenie pojawi się również Magdalena Kordylasińska-Pękala, która od 2002 roku współpracuje z Miłoszem Pękalą, także perkusistą. Razem tworzą duet Hob-beats oraz Pękala/Kordylasińska/Pękala. Od roku 2005 wraz z Bartłomiejem Wąsikiem i Emilią Sitarz tworzą także kwartet Kwadrofonik, grający muzykę współczesną oraz folkową. Artystka regularnie bierze udział w organizacji Festiwalu Kwadrofonik.

W wykonaniu tych utalentowanych solistek wysłuchamy m.in. koncertu na dwie marimby i orkiestrę smyczkową Anny Ignatowicz-Glińskiej. Kompozytorka w ten sposób opisuje swój utwór:

Koncert ma formę trzyczęściową, jego główną oś dramaturgiczną stanowi część pierwsza „Ricercar”. (…) Instrumenty solowe dialogują w technice imitacyjnej, w dość nietypowej fakturze: czteropałkowa technika gry zastosowana została tutaj w zdwojeniach oktawowych, co stanowi element wirtuozowski – ze względu na różną (w zależności od rejestru) szerokość płytek marimby prowadzenie fraz w równoległych oktawach jest w szybkim tempie trudne i dość niewygodne, ale umożliwia piękny rezonans całego instrumentu. Druga część „Conductus” jest rodzajem smyczkowej passacaglii – partia marimb została w niej zredukowana do pojedynczych dźwięków – interwencji, sygnalizujących progresywne powroty tematu. (…) Część trzecia „Celerior” stanowi rodzaj wirtuozowskiej cody, przynosząc energiczny, skoczny, synkopowany temat o pseudoludowej proweniencji.

Za pulpitem dyrygenckim stanie charyzmatyczna Marta Kluczyńska z Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie.