„Żaden instrument nie jest tak bliski brzmieniu ludzkiego głosowi jak wiolonczela, a Marie-Elisabeth Hecker potrafi nadać "śpiewowi swojego instrumentu bez słów" ciepło serca, które czaruje od pierwszego taktu. Żadna nuta nie jest dla niej nieistotna, ponieważ każda z nich ma zabłysnąć, uformować się w myśl pełną miłości, w pełen wdzięku ruch taneczny, w uwodzicielsko piękną kantylenę”. Tagesspiegel, Frederik Hanssen, 21 maja 2023 r.
Wiolonczelistka Marie-Elisabeth Hecker urzeka słuchaczy emocjonalną bezwarunkowością i ciepłą wrażliwością swojej gry. Z wrodzoną skromnością i bogatym wnętrzem, czuje muzykę każdą komórką ciała. Sama mówi o wiolonczeli: „Dla mnie jest to najbardziej wszechstronny instrument: może śpiewać, być generatorem pulsu, podstawą całej muzyki, zwłaszcza muzyki kameralnej, zajmując pozycję tenora. Poza tym można na niej grać bardzo naturalnie, nie potrzeba tu wysiłku”. Przełom na arenie międzynarodowej nastąpił po jej sensacyjnym sukcesie na VIII Konkursie Rostropowicza w Paryżu w 2005 r., gdzie została pierwszą uczestniczką w historii konkursu, która zdobyła pierwszą nagrodę oraz dwie nagrody specjalne.
Od tego czasu Marie-Elisabeth Hecker stała się jedną z najbardziej pożądanych solistek młodego pokolenia. Najważniejsze wydarzenia w jej dotychczasowej karierze obejmują występy z Antwerp Symphony Orchestra, BBC Symphony Orchestra, Belgian National Orchestra, Chamber Orchestra of Philadelphia, Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, Dresden Philharmonic, Filarmonica della Scala, Gewandhausorchester Leipzig, Frankfurt Radio Symphony, Israel Philharmonic Orchestra, Mariinsky Orchestra, Orchestre de la Suisse Romande, Orchestre de Paris, Orchestre National de France, Orchestre Philharmonique de Luxembourg, Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin, Spanish National Orchestra, Staatskapelle Berlin i Wiener Symphoniker. Współpracowała z takimi dyrygentami jak Barenboim, Gergiev, Harding, Hengelbrock, Herreweghe, Janowski, Luisi, Nagano, Saraste, Thielemann i von Dohnányi.
Zwłaszcza ze swoim mężem, pianistą Martinem Helmchenem, występuje na recitalach na całym świecie i była gościem w między innymi Concertgebouw Amsterdam, Festspielhaus Baden-Baden, L'Auditori Barcelona, Berlin Philharmonie, Bozar Brussels, Teatro Colón Buenos Aires, Elbphilharmonie Hamburg, Wigmore Hall London, Carnegie Hall New York, Louvre Paris, Toppan Hall Tokyo, Konzerthaus Vienna i Tonhalle Zurich. Regularnie wykonuje również koncerty muzyki kameralnej w różnych zespołach z Antje Weithaas, Christianem Tetzlaffem, Stephenem Waartsem, Carolin Widmann i Apollon Musagète Quartet. Od lipca 2023 r. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Kameralnej „Fliessen”, którego kuratorami są Marie-Elisabeth Hecker i Martin Helmchen, odbywa się pod parasolem Brandenburg Summer Concerts. W regionie Spreewald i na kampusie artystycznym Drauschemühle tuż za Luckau artyści chcą grać, żyć i wykonywać muzykę kameralną od duetów po oktety.
Razem z Martinem Helmchenem, Marie-Elisabeth Hecker wykonała premierowo nowy podwójny koncert Yorka Höllera wiosną 2022 roku na Ruhr Piano Festival i Kölner Philharmonie. Został on również wykonany na Ultraschall Festival w 2023 roku.
W maju 2016 roku wytwórnia Alpha Classics wydała nagranie sonat wiolonczelowych Brahmsa autorstwa Marie-Elisabeth Hecker wspólnie z Martinem Helmchenem, które spotkało się z wielkim uznaniem krytyków. Niedawno jej druga płyta CD zawierająca Arpeggione Sonata i Trio nr 2 Schuberta (razem z Martinem Helmchenem i Antje Weithaas) została wydana przez tę samą wytwórnię wraz z płytą CD z Koncertem wiolonczelowym Elgara (razem z Antwerp Symphony Orchestra) i Kwintetem fortepianowym.
Urodzona w rodzinnym mieście Roberta Schumanna, Zwickau w 1987 roku, Marie-Elisabeth Hecker zaczęła grać na wiolonczeli w wieku pięciu lat i uczęszczała do Konserwatorium Roberta Schumanna, zanim jej głównym nauczycielem został wybitny niemiecki wiolonczelista Peter Bruns. Kontynuowała naukę u Heinricha Schiffa, a następnie brała udział w kursach mistrzowskich z wybitnymi postaciami, takimi jak Anner Bylsma, Bernard Greenhouse, Frans Helmerson, Gary Hoffman i Steven Isserlis. W 2009 roku zdobyła nagrodę Borletti-Buitoni Trust Award. W sierpniu 2017 roku została profesorem w Hochschule für Musik Carl Maria von Weber w Dreźnie. We współpracy z Music Road Rwanda regularnie podróżuje do Rwandy, aby wspierać lokalną szkołę muzyczną koncertami i projektami edukacyjnymi.