Pjotr Iljitsch Tschaikowski - Romeo i Julia – uwertura – fantazja na orkiestrę
Koncert w ramach obchodów 50-lecia pracy artystycznej Maestro Jerzego Salwarowskiego.
Aby zapisać się do newslettera wymagana jest poniższa zgoda i oświadczenie
Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w celu subskrypcji newslettera i na przesyłanie mi w tym zakresie informacji handlowych.
Oświadczam, że zapoznałem się z polityką prywatności i zawartą w niej informacją o przetwarzaniu danych osobowych
Koncert skrzypcowy d-moll Jeana Sibeliusa jest najczęściej wykonywanym i nagrywanym koncertem XX wieku. Utwór ukończony w 1904 roku utrzymany jest jeszcze w stylu późnego romantyzmu, eksponuje wirtuozowskie możliwości instrumentu solowego. Niespokojny i tajemniczy w charakterze łatwo przywołuje skojarzenia z surowym skandynawskim krajobrazem.
Silnymi romantycznymi emocjami przesycona jest również uwertura-fantazja „Romeo i Julia” Piotra Czajkowskiego. Wielu twórców sięgało po słynną tragedię Shakespeare’a o kochankach z Werony zarówno w operze i balecie, jak też w kompozycjach programowych. Temat „Romea i Julii” zaproponował 29-letniemu Czajkowskiemu Mili Bałakiriew, kompozytor i dyrygent, ale również mentor wielu młodszych rosyjskich kompozytorów. Pracę nad uwerturą „Romeo i Julia” poprzedziła kompozycja „Fatum”, którą Czajkowski zadedykował Bałakiriewowi. Ten jednak podziękował za dedykację, wytykając kompozytorowi liczne błędy i odsyłając szereg krytycznych uwag do dzieła. Czajkowski z pokorą przyjął krytykę i wkrótce podjął temat zaproponowany przez Bałakiriewa, któremu ponownie zadedykował nowy utwór. Adresat dedykacji i tu miał zastrzeżenia – Czajkowski dwukrotnie przerabiał dzieło, po którym zachowały się trzy wersje.
Do literatury w pewnym sensie nawiązuje również „Livre pour orchestre” Witolda Lutosławskiego, jednak w zestawieniu z poprzednimi romantycznymi kompozycjami mamy tu do czynienia ze skrajnie odmienną emocjonalnością. Tytuł w tłumaczeniu brzmi dosłownie „Księga na orkiestrę” i nawiązuje do dawnych idei łączenia w zbiory miniatur na jeden instrument, np. „Livres pour clavesin” François Couperina czy „Orgelbüchlein” Bacha. Kompozycja pochodzi z 1968 roku, z aleatorycznego okresu twórczości Lutosławskiego. Utwór został podzielony na dyrygowane – poza ostatnim – Chapitres (Rozdziały) oraz Intermèdes (Intermedia), które podobnie jak ostatni Rozdział grane są przez muzyków niezależnie (ad libitum).
Die Ausstellung ist während der Veranstaltung verfügbar: Barwne konstelacje świata | wystawa zbiorowa
„Sztuka jest odtwarzaniem rzeczy, bądź konstruowaniem form, bądź wyrażaniem przeżyć – jeżeli wytwór tego odtwarzania, konstruowania, wyrażania jest zdolny zachwycać, bądź wzruszać, bądź wstrząsać”.
Akcja społeczna Słyszę Dobre Dźwięki 2017-2018 | Akcja społeczna Słyszę Dobre Dźwięki 2019 | Akcja społeczna Słyszę Dobre Dźwięki 2020 | Akcja społeczna Słyszę Dobre Dźwięki 2021ODRA SOUND DESIGNKonzert
COOKIESUm Ihnen die Nutzung der Webseite filharmonia.szczecin.pl zu erleichtern sowie zu Statistikzwecken werden Cookies verwendet. Wenn Sie diese Art von Dateien nicht blockieren, stimmen Sie der Verwendung und Speicherung auf Ihrem Gerät zu. Über die Einstellungen Ihres Browsers kann die Verwendung von Cookies gesteuert werden.