Olivia Petryszak – brytyjsko-polska flecistka specjalizująca się w grze na flecie prostym – urodziła się i wychowała w Wielkiej Brytanii. Obecnie mieszka na zmianę w Londynie i Krakowie.
Jest absolwentką studiów licencjackich w Guildhall School of Music and Drama w Londynie, które ukończyła z wyróżnieniem („First Class Honours”) oraz dodatkowym dyplomem koncertowym („Concert Recital Diploma”) za wybitne osiągnięcia artystyczne. Wcześniej przez dwa lata studiowała w Conservatorium van Amsterdam, a następnie ukończyła studia magisterskie w Akademii Muzycznej w Krakowie. Miała okazję kształcić się pod kierunkiem najwybitniejszych flecistów prostych na świecie – przede wszystkim Erika Bosgraafa. Uczestniczyła również w lekcjach mistrzowskich m.in. u Maurice’a Stegera, Daniela Brüggena, Karela van Steenhoven oraz Dorothee Oberlinger.
Dzięki silnie artystycznemu wychowaniu muzycznemu, kreatywność i elastyczność pozostają nieodłącznym elementem jej stylu gry. Jej muzyczna spontaniczność ukształtowała charakterystyczny, unikalny styl wykonawczy. Olivia działa nie tylko jako wykonawczyni muzyki dawnej – regularnie występuje także w projektach międzygatunkowych jako improwizatorka, kompozytorka, aranżerka i partnerka artystyczna. Dzięki umiejętności dostosowywania brzmienia fletu prostego do kontekstu udowadnia, że instrument ten zasługuje na swoje miejsce wśród współczesnych środków wyrazu artystycznego.
Koncertowała w wielu prestiżowych salach koncertowych w Europie, takich jak Snape Maltings Concert Hall, Barbican Centre, Splendor Amsterdam, Abbey Road Studios czy Shakespeare’s Globe. Jej zamiłowanie do opery zaowocowało udziałem w przedstawieniach „Venus and Adonis” (Blow), „La descente d’Orphée aux enfers” (Charpentier) i „Judicium Salomonis” (Carissimi) w Milton Court Theatre, w nagradzanej produkcji „Noye’s Fludde” (Britten) z English National Opera, a ostatnio także w „Rinaldo” (Händel) z Polską Operą Królewską w Warszawie oraz w Zagrzebiu.
Poza działalnością koncertową, Olivia aktywnie działa na rzecz popularyzacji fletu prostego na świecie. Jej głośna praca dyplomowa zatytułowana „Make the Recorder Great Again!” (Przywróćmy świetność flecikowi!) stała się początkiem serii artykułów opublikowanych w czasopismach flecistycznych w całej Europie. Częścią jej misji jest również wspieranie nowej muzyki pisanej na flet prosty – zarówno poprzez własne kompozycje, jak i zamawianie utworów u innych twórców. Wśród najnowszych znalazły się: „When Sanity Visits” (Adam Possener, 2019), „Home Improvements” (James Allen, 2021), „Floodlines” (Jay Richardson, 2022) oraz „Assembling Strata” (Cameron Scott, 2023).